Ένας άλλος Μαραθώνιος

                       

Alexander the Great Marathon , Thessaloniki 06/04/2013

                                 Αλεξάνδρειος Μαραθώνιος , Πέλλα -Θεσσαλονίκη , 42,2 χλμ
Το ταξίδι αυτό ήταν διαφορετικό από όλα τα άλλα μέχρι τώρα , δεν ήταν η πρώτη φορά που έτρεχα με τον Στέργιο αλλά ήταν ίσως η μεγαλύτερη απόσταση που θα τρέχαμε παρέα , από αγώνες ο μεγαλύτερος σε χιλιόμετρα ήταν τα Θεοδωράκεια ( 24 )  και τα περισσότερα χιλιόμετρα σε προπόνηση κάτι 32αρια στην Φιλοθέη πριν από την Θεσσαλονίκη πάλι το 12 και το 13 που ήταν και long Run για τον Στέργιο πέρυσι στην προετοιμασία του για τον Μαραθώνιο της Μεσσήνης.

Βρεττάκεια 2013, Κροκεές Λακωνίας 

Θεοδωράκεια 2012 Βαλτεσινίκο Αρκαδίας

ΘΕΟΔΩΡΑΚΕΙΑ 2010 με τον Στέργιο κατεβαίνοντας την Ζάτουνα δίπλα μας ακριβώς ο Νίκος Νίντος

Ουσιαστικά ήταν η πρώτη φορά που θα τρέχαμε τελικά ένα Μαραθώνιο παρέα στα 8 χρόνια γνωριμίας μας .
Ο Στέργιος μόλις είχε επιστρέψει από τον πρώτο Μαραθώνιο του Ναυπλίου δύο εβδομάδες νωρίτερα αφού είχε τερματίσει χαλαρά στις 4 ώρες και 37' και πριν από αυτό στα τελευταία long run που κάναμε παρέα αλλά και σε κάποιες κοινές προπονήσεις ταχύτητας τις οποίες ακολούθησε και ο Στέργιος συζητήσαμε αρκετά το ενδεχόμενο του sub 4 ώρες , μιας και ήξερα καλά ότι είχε να κατέβει το τετράωρο από το 12 και ήταν κάτι που το ήθελε πολύ , τουλάχιστον αυτό μπορούσα να καταλάβω από αυτά που συζητούσαμε τρέχοντας.

ΘΕΟΔΩΡΑΚΕΙΑ 2011 τερματισμός με τον Στέργιο 

ΘΕΟΔΩΡΑΚΕΙΑ 2010 

 Για εμένα ο Μαραθώνιος στην Θεσσαλονίκη θα ήταν ένα ακόμη long run  προετοιμασίας προστιθέμενο στο χιλιομετρικό καλεντάρι της προετοιμασίας μου για τον Αέθλιο- Ολύμπιο δρόμο κάπως έτσι είχαμε κανονίσει με τον Στέργιο για τον Αλεξάνρειο .

Βρεττάκεια 2012 

Ο Στέργιος είχε καλύτερο 3 ώρες 17 ' καλύτερο αν θυμάμαι καλά όπως μου έχει πει ο ίδιος στο Τόκιο πριν κάποια χρόνια με πρόσφατο καλύτερο το 2004 στην Αθήνα στους Παραολυμπιακούς αγώνες 3ώρας και 36' στην Κλασσική διαδρομή αλλά και 3' ωρες 36' στην Θεσσαλονίκη το 11 με συνοδό τον Φώτη, θυμάμαι μια χρονιά με πάρα πολύ ζέστη.

Αγώνας 10 χλμ ΣΔΥΑ 2011

Κυριακείδια 2012 , ΦΙΛΟΘΕΗ

20 χλμ ΣΔΥΑ 2012 

20 χλμ ΣΔΥΑ 2012

Γοργοπόταμος 2012 

Με τον Στέργιο έχουμε τρέξει πολλούς αγώνες παρέα όπως το Δίστομο , τα Θεοδωράκεια και τις τέσσερις  φορές που έχουν γίνει αλλά και τα 10αρια και 20αρια του ΣΔΥΑ , δύο φορές τα Βρεττάκεια , τον Παλαιολόγειο, τον Γοργοπόταμο  αλλά και άλλους μικρότερους σε απόσταση .

Παλαιολόγιος Ημιμαραθώνιος , Μυστράς 2012

Φιλοθέη , προετοιμασία για την Κλασσική 2012

Θεοδωράκεια 2011

Φιλοθέη 2012

Κοπή πίτας ΑΣΤΥ ( Αθλητικού Σωματείου Τυφλών ) 2012

Πολλές προπονήσεις παρέα στο ΟΑΚΑ αλλά και στη Φιλοθέη και ατέλειωτες συζητήσεις όπως πάντα μιας και συνηθίζουμε να μοιραζόμαστε σκέψεις , προβληματισμούς και σχεδιασμό αγώνων την ώρα που τρέχουμε .
Η Θεσσαλονίκη ήταν τελικά ένα στοίχημα , ίσως σιωπηλό και για τους δυο μας.
Στο θέμα αυτό πάνω είχαμε μιλήσει αρκετές φορές αν και αποφασίσαμε να ανεβούμε να το τρέξουμε χωρίς μεγάλο " δρομικό οίστρο" , μιας και για τον Στέργιο θα ήταν ο 29ος Μαραθώνιος στην δρομική του ιστορία και για εμένα μια καλή και γρήγορη προπόνηση εν όψι Αέθλιου  .
Είχα καταλάβει μέσα από τις συζητήσεις που κάναμε ότι ήθελε πολύ να πάμε κάτω από 4 ώρες μιας και δύο χρόνια τώρα "είχε κολλήσει η βελόνα"  όπως έλεγε ο ίδιος .
Φτάσαμε στην Θεσσαλονίκη με το πούλμαν του Σ.Δ.Υ.Αθήνας και βολευτήκαμε σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης , αφού είχαμε περάσει πρώτα από την έκθεση Μαραθωνίου στον Λευκό Πύργο για να πάρουμε τα νούμερα μας και να συναντήσουμε την ζεστή υποδοχή του Σ.Δ.Υ.Θεσσαλονίκης έξω από το πράσινο περίπτερο τους στον χώρο της έκθεσης .

Πολλοί φίλοι μας από τον Βορρά που με πολλούς από αυτούς συναντιόμαστε μια με δύο φορές τον χρόνο στον αγώνα στο δάσος της Ροδόπης ή στον Κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας ή σε κάποιο μονοπάτι σε κάποιο από τους πολλούς αγώνες βουνού.

Αφήσαμε λοιπόν πίσω μας το ξενοδοχείο και βγήκαμε βόλτα στην πόλη , ο καιρός ήταν συννεφιασμένος αλλά που και που μας χάιδευε και ο ήλιος .
Στην λεωφόρο Νίκης και στις καφετέριες της πόλης ένα μεγάλο πανηγύρι .
Συναντηθήκαμε με τους φίλους μας από Αθήνα και κάτσαμε να φάμε , απίστευτη ατμόσφαιρα , ήμασταν πολύ χαλαροί όλοι .

Φεύγοντας από εκεί είπαμε να πάμε να ξεκουραστούμε λίγο στο ξενοδοχείο και να βγούμε αργότερα να ξαναπάμε , περπατήσαμε τρία χιλιόμετρα περίπου μέχρι το ξενοδοχείο στο σύνολο έξι χιλιομετράκια παρέα , παραλιακά περνώντας μέσα από τα λαδάδικα.
Το βράδυ μας βρήκε με τους Βασίλη Πιπέρη και  Γιάννη Ψαρρά να τρώμε σε ένα όμορφο μαγαζί μέσα στα λαδάδικα , ένα ιδιαίτερο menu με ζυμαρικά , φρέσκια σαλάτα με κομμάτια φράουλας και ένα ιδιαίτερο γλυκό  φράουλας αν θυμάμαι καλά στα 8 ευρώ (!!!) οι μπύρες φυσικά extra :) !!!
Περάσαμε πολύ όμορφα ιδιαίτερα ο Στέργιος ήταν πολύ χαρούμενος αλλά και εγώ επίσης , την επόμενη μέρα θα τρέχαμε παρέα για πρώτη φορά ένα ολόκληρο Μαραθώνιο παρέα !
Σηκωθήκαμε πολύ νωρίς γύρω στις 5 για πρωινό μιας και το πούλμαν για την Πέλλα θα ξεκίναγε στις 6.00.
Η πρόβλεψη για το καιρό ήταν βροχές και καταιγίδες , ήμασταν προετοιμασμένοι να βραχούμε καλά !!!
Το πούλμαν πέρασε την διασταύρωση της Πέλλας και ο οδηγός κάνοντας λάθος συνέχισε για Γιαννιτσά , ευτυχώς το καταλάβαμε γρήγορα και γύρισε πάλι για Πέλλα , έξω είχε πραγματικά κατακλυσμό και ο επαρχιακός δρόμος ήταν γεμάτος "λίμνες" με νερό !
Φτάσαμε στην Πέλλα , ετοιμαστήκαμε και πήραμε θέση στην εκκίνηση κάτω από συνεχόμενη βροχή .
Ο Αγώνας ξεκίνησε και κάπου στο 3ο χιλιόμετρο σταμάτησε να βρέχει .

Κλειδώσαμε σε ένα ήρεμο ρυθμό με τον Στέργιο στο 5'.25" με την παρέα της Βίκης και Άντζης!
Πολλοί φίλοι μας στην διαδρομή μας προσπερνούσαν και χαιρετούσαν .
Είχε βγει και ο ήλιος τώρα πίσω από τα σύννεφα αλλά ήταν εκεί !
Έδειχνε ότι θα ήταν μια ζεστή ημέρα το βάρος όλων τώρα ήταν η τροφοδοσία μας για να αποφύγουμε τις δυσάρεστες εκπλήξεις !

Ο Στέργιος είχε μια δική του ζώνη στην μέση και ήταν αυτόνομος , είχαμε φροντίσει να τρέξουμε έτσι ώστε να συνηθίσει να ανοίγει και να κλείνει  με το ένα χέρι το φερμουάρ μιας και με το άλλο κρατιόμασταν μαζί !

Εγώ έπαιρνα μόνο το νερό φροντίζοντας να ενυδατώνεται συχνά όπως είπα μιας και ήταν πολύ ζεστή η ημέρα .
Σιγά σιγά φτάσαμε το 36ο χιλιόμετρο, κόψαμε λίγο ρυθμό μιας και το 5'25" ήταν λίγο κουραστικό τώρα για τον Στέργιο , εδώ να πω ότι ο Στέργιος δεν είχε κάνει κανένα long run εκτός από αυτά τα δύο 25αρια που κάναμε παρέα και τον Μαραθώνιο του Ναυπλίου μόλις πριν δύο εβδομάδες , σίγουρα είχε την κούραση ακόμη στα πόδια του και ίσως του έλειπαν και λίγο τα χιλιόμετρα μιας και μεγάλα δεν είχε πολλά αλλά είχαμε δουλέψει αρκετές γρήγορες προπονήσεις παρέα .

Σε κάποιο σημείο στο 38ο με 39ο με έπιασε από το μπράτσο , ήταν πιο εύκολο έτσι να παραμείνουμε εκεί γύρω στο 5'35" το χιλιόμετρο μιας και με το σχοινί μας πήγαινε γύρω στο 6'10"!!!
Με τον Στέργιο όμως παρέα πάμε και για τα δύσκολα μιας και αυτά είναι που θέλουμε ίσως , συνεχίσαμε να πίνουμε νερό πάντα και βγαίνοντας στην παραλιακή ξέραμε ότι σε λιγότερο από τρία χιλιόμετρα τώρα θα βρισκόμασταν στον τερματισμό .
Θυμάμαι χαρακτηριστικά να λέω στον Στέργιο περάσαμε το 40 και να με ρωτάει τι χρόνο είχαμε εκεί, του είπα 3 ώρες και 45' ,,, άρχισε να μου φωνάζει "πάμε Παύλο, πάμε !!!" , είχε κάνει τους υπολογισμούς του όπως και εγώ ήμασταν κάτω από 4 , !!!
Τα τελευταία δύο χιλιόμετρα δεν μπορώ να τα περιγράψω , ο κόσμος γατζομένος στα κιγκλιδώματα επί της λεωφόρου Νίκης πραγματικά ούρλιαζε  γύρω μας , πραγματικά είναι κάτι συγκλονιστικό που δεν το είχα ζήσει μέχρι τώρα σε κανένα Μαραθώνιο μου .

Ο κόσμος ήταν μια μεγάλη σπρωξιά από πίσω μας , δεν έχω λόγια πραγματικά να το περιγράψω ιδιαίτερα έτσι όπως το βίωσα , ο Στέργιος σήκωνε το χέρι του και χαιρέταγε τον κόσμο !
Περάσαμε την αψίδα της Wind και έβλεπα στο βάθος την γραμμή τερματισμού δίπλα στον Λευκό Πύργο.

Τερματίσαμε σε αγκαλιές φίλων και γνωστών !
Ο Στέργιος φώναζε "έσπασε η γκίνια, έσπασε η γκίνια " !!!
Τον αναζήτησαν οι κάμερες και αμέσως μετά ξάπλωσε εκεί δίπλα για το καθιερωμένο μασάζ από τα νέα παιδιά που σπούδαζαν εκεί Φυσιοθεραπεία και ήταν έτοιμα να μας βοηθήσουν όλους
Πραγματικά όμορφη διοργάνωση ένα μεγάλο μπράβο στη πόλη αλλά και  σε όλους διοργανωτές , Εθελοντές και όπως πάντα μοναδικό και το μετάλλιο τους.

Ίσως από τους πιο δύσκολους συναισθηματικά φορτισμένους αγώνες μου ακόμη και από αυτούς που κυνήγαγα το personal best παλαιότερα όπως εδώ στην Θεσσαλονίκη.
Τον θεωρώ περισσότερο σημαντικό από όλους τους Μαραθώνιους που έχω τρέξει μέχρι τώρα και πραγματικά ένας Μαραθώνιος σταθμός .
Φίλε μου Στέργιο σε ευχαριστώ πολύ μοναδική εμπειρία !
Να ευχηθώ στον φίλο μου και συναθλητή μου να είναι πάντα καλά και ζούμε και να βιώνουμε πάντα εμπειρίες όπως αυτή αλλά και άλλες πολλές !
Ένας άλλος Μαραθώνιος ακριβώς όπως και ο τίτλος!
Το ραντεβού μας εκεί  ανανεώθηκε με τον Στέργιο για του χρόνου !!!