" Ο σπόρος του Νίκου"

"Ο σπόρος του Νίκου"

Τον Νίκο τον γνώρισα πριν πέντε χρόνια στο Βαλτεσινίκο Αρκαδίας έξω από το καφενείου του χωριού να πίνει καφέ, συνέπεσε να βρίσκομαι εκεί επειδή χαράζαμε μια νέα διαδρομή για ένα αγώνα αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη από την ιστορική Ζάτουνα και τερματισμό την πλατεία του χωριού ένας αγώνας που έμελλε να τον στηρίξει ο Νίκος τρέχοντας τον αλλά και να προσφέρει όπως θα πω και πιο κάτω, εκεί λοιπόν πρωτοσυνάντησα τον Νικόλα.
Στο χωριό αυτό κατά μία σύμπτωση πήγαινε συχνά κάποια Σαββατοκύριακα γιατί του άρεσε πολύ.

Ο Νίκος έτρεχε και αυτός και ίσως είχαμε συναντηθεί παλαιότερα σε διάφορους αγώνες αλλά δεν τον γνώριζα μέχρι τότε.

Νίκος Νίντος .

 Ο Νίκος από εκείνη την εποχή έδειξε ενδιαφέρον τόσο για τον αγώνα που είχαμε ήδη ξεκινήσει ώστε να συμμετέχει αλλά και σαν Εθελοντής που όπως προέκυψε αργότερα ήταν Εθελοντής της Ζωής  και θα βοηθούσε σε όλους τους αγώνες που θα διοργανώναμε εκεί αλλά και σε άλλους πολλούς καθώς άφηνε το στίγμα της προσφοράς του σχεδόν σε όλους.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά ενώ τρώγαμε κάποια φορά παρέα σε μια από τις ταβέρνες του χωριού εκεί του πρωτομίλησα και για την " Φλόγα " για την ομάδα των δρομέων έτσι όπως είχε ξεκινήσει,
στο επόμενο ραντεβού συνάντησης στην Φιλοθέη  στο άγαλμα του Κυριακίδη  εκείνος ήταν παρών,.
Δεν προλάβαινες να του πεις κάτι ο Νίκος ήταν "μέσα" πάντα .

Ο Νίκος με την Ομάδα της Φλόγας (Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Καρκίνο)

Μάλιστα ήταν κάποιες φορές θυμάμαι , κάποια απογεύματα που έφευγε αργά από την δουλειά , τις Τετάρτες που βρισκόμασταν στην Φιλοθέη ο Νίκος ερχόταν και άλλαζε εκεί.
Ο Νίκος ήταν από τους πρώτους που μπήκαν και έδωσαν πνοή στην Ομάδα .

Με τον Νίκο και τον Κώστα στην γιορτή του Αη Νικόλα , Βαλτεσινίκο Αρκαδίας 2009.

Ο Νίκος σε όλες τις μορφές του Εθελοντισμού παρών.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά στον αγώνα των "Αρκάδων Ποιμένων " που είναι αφιερωμένος εξ ολοκλήρου στην Φλόγα ο Νίκος κατέβαινε τριήμερο κανονικό με δικά του έξοδα  και βοήθαγε στην οργάνωση της γραμματείας αλλά και βοηθούσε όπου μπορούσε την διοργάνωση , τον θυμάμαι να πίνουμε το κρασί μας και να συζητάμε για τα διάφορα σαν να είναι χθες .

Ο Νίκος στην εκδήλωση για τα πρώτα Θεοδωράκεια στην Βυτίνα στην ειδική εκδήλωση με τους από αριστερά Κώστα Παναγούλια , Σπύρο Νακο και Γιώργο Ηλιόπουλο (Δάσκαλος)

Με τον Νίκο στο Λαύριο στην "Νυχτερινή Λαυρεωτική Εξόρμηση το 2009"

2010, Αγώνας "Αρκάδων Ποιμένων" με τους Ελίνα Μακρίδη και Σωτήρη Κωνσταντέλο.

Ο Νίκος είχε ένα δικό του τρόπο συμπεριφοράς  ιδιαίτερο θα έλεγα, ο τρόπος που λειτουργούσε και η απίστευτη ταχύτητα στην απίστευτη ηρεμία που τον διέκρινε να παίρνει αποφάσεις και να δίνει συμβουλές .

Από τον δρόμο για τον Νίκο πέρυσι τα Χριστούγεννα.

Στην μνήμη του Νίκου , Χριστούγεννα 2012

Στην μνήμη του Νίκου Χριστούγεννα 2012.

Τα περισσότερα απογεύματα τα πέρναγε στον Εθνικό Γ.Σ. που μετά την προπόνηση του εκεί συναντούσε τον "Δάσκαλο" κ. Γιώργο Ηλιόπουλο άνθρωπο με ήθος και μεγάλο παιδαγωγό  και μοιραζόντουσαν μαζί ιστορίες εμπειρίες από το παρελθόν .

Θυμάμαι τον 'Δάσκαλο " όταν έφυγε ο Νίκος ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση είχε χάσει ένα πολύτιμο φίλο, μάλλον θα έλεγα πόσο τεράστιο είναι το κενό που άφησε ο Νικόλας πίσω του , κενό που έγινε αισθητό από πολλούς από εμάς που τον γνωρίζαμε .

Το λίγο που γνώρισα τον Νίκο ήταν πραγματικά ένας σταθμός για εμένα και για πολλούς άλλους που τον γνώρισαν και έτρεξαν παρέα μαζί του.

Σήμερα ήταν η δεύτερη χρονιά αφότου έφυγε ο Νίκος , τρέξαμε παρέα με άλλους 70 περίπου στην Πανεπιστημιούπολη ένα δεκάρι συμβολικό στην μνήμη του όπως και πέρυσι για πρώτη φορά.
Εμένα μου πάει πολύ περισσότερο αυτό από οποιοδήποτε μνημόσυνο στην μνήμη του .

Θέλω να ευχαριστήσω από το blog μου όλους αυτούς που βρεθήκαμε παρέα σήμερα τρέχοντας στην μνήμη του Νικόλα, όλους αυτούς που ήταν εκεί να τιμήσουν τον Εθελοντισμό και την Προσφορά στο πρόσωπο του φίλου δρομέα Νίκου Νίντου.
Τα νέα παιδιά που είδα με μεγάλη μου χαρά να τρέχουν και να χαμογελούν  αψηφώντας την βροχή ,

Νέα παιδιά , ελπίδες για το μέλλον στην ζωή και στον Αθλητισμό, τον υγιή ερασιτεχνικό αθλητισμό , παιδιά που δεν γνώριζαν τον Νίκο ήταν εκεί στο ραντεβού μνήμης.

Χαμόγελο και χαρά ο "σπόρος του Νίκου" στον 2ο δρόμο στην μνήμη του.

τα παιδιά αυτά που δεν γνώριζαν τον Νίκο αλλά γνωρίζω πολύ καλά το χαμόγελο τους και την ελπίδα στα μάτια τους , ο Νίκος ήταν μαζί μας σήμερα γιατί ήταν η γιορτή του , το μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν πάει σε όλα αυτά τα νέα παιδιά που ήταν εκεί σήμερα και δεν γνώριζαν τον Νίκο .

Ο Νίκος καθισμένος στον αγώνα  Αρκάδων Ποιμένων το 2009 στο Βαλτεσινίκο Αρκαδίας.

2ος Αγώνας "Αρκάδες Ποιμένες" για τους σκοπούς της Φλόγας, ο Νίκος στον ρόλο του χρονομέτρη !

Ο Νίκος έφυγε μετά το 30ο Κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας μετά τον τερματισμό του στο 10αρι το 2012 , τον πρόδωσε η καρδιά του λίγη ώρα αφότου τερμάτισε.
 

                                           Φίλε μου Νίκο δύο χρόνια μετά λείπεις σε όλους .